woensdag 4 december 2013

ANYA JANSSEN
































Het is een brutale vraag, maar is je schilderij met de titel Kip in psychologische zin een zelfportret?
Niet alleen dit schilderij is een zelfportret, maar zoals Oscar Wilde al zei:Every portrait that is painted with feeling is a portrait of the artist, not of the sitter

Kip heeft iets abstracts. De pluizige veren op de kop hebben iets ijls en onbepaalds. De snavel met zijn natte glans is daarentegen weer heel fijn en met oog voor het concrete detail geschilderd. Streef je in je schilderijen doelbewust naar dat soort contrasten?

Ja, ik begeef me graag in schemer -of grensgebieden, daar waar het schuurt en ongemakkelijk wordt; het laveren tussen 'schijnbare' uitersten: high en low brow art, cultuur en natuur, verschillende staten van zijn, schoonheid en verval, sprookjes en horrorstories, de grens tussen de zichtbare werkelijkheid en een parallelle dimensie. Schildertechnisch drukt zich deze fascinatie uit door het laag over laag schilderen van droge verf (sfumato) met een gecontroleerde onscherpte als resultaat.


Website Anya Janssen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.