ARNO ARTS

Lion Brand is een aandachtige naschildering en uitvergroting van een exotisch luciferdoosje. Is dat een ode aan de anonieme kunstenaar die het oorspronkelijke doosje ontwierp of is het gewoon lekker om iets na te schilderen wat al prachtig is, maar door weinig mensen wordt beschouwd als kunst?

Eh... nou nee... het is, zeker in dit geval, geen ode aan die anonieme kunstenaar. 
Dat statement heb ik overigens jaren geleden al gedaan in 1985. Op de Korenmarkt in Arnhem plaatste ik een 8 meter hoge bordkartonnen gemarmerde obelisk en daaronder een marmeren gedenksteen met de tekst "Monument for the Unknown Artist" + d.d. 03-10-1985. Zonder naamsvermelding en signatuur. De gedenksteen ligt er nog steeds als anoniem kunstwerk. 
Overigens verbaast het me, dat je in de afbeelding een luciferdoosje herkent. 
Het is een uitgevouwen kartonnen doosje, met plakrand en klepjes, waarin wierook was verpakt. Al geruime tijd maak ik schilderijen van uitgevouwen doosjes. Plat uitgevouwen zijn ze onbedoeld prachtig van vorm. Ik heb ook een serie uitvergrote silhouetten van doosjes gemaakt die in dezelfde tint grijs waren geschilderd als de achtergronden van mijn full colour schilderijen.
En ja, ik vind het inderdaad lekker om iets na te schilderen en er tegelijkertijd mijn eigen werkelijkheid er aan toe te voegen. De voorwerpen die ik vroeger tekende heb ik ook eerst gefotografeerd en ze vervolgens vanuit de platte foto nagetekend of geschilderd. Of dat kunst is vraag ik me niet af, het is in elk geval een "Guaranteed Work of Arts".

Lion Brand heeft ook iets afstandelijks. Je schildert niet zelf een enge leeuw, maar je schildert hoe iemand anders zo’n beest een vorm geeft. Anders gezegd, je geeft jezelf niet bloot, je laat zien hoe een ander zich blootgeeft, en dat geef je dan met een ogenschijnlijk moeiteloos handje weer. Hoe je het ook wendt of keert, dat heeft iets cools en afstandelijks. Is afstandelijkheid en ‘cool’-heid of koelheid, iets wat je nastreeft?

Al vanaf de jaren 70 werk ik realistisch. En hoewel figuratie op dit moment weer mag, zal ik mijn werk nooit figuratief noemen. 
In mijn vroege kleurpotloodtekeningen die hyper realistisch waren ontdekte ik meer en meer dat mijn techniek eigenlijk een vorm van bedrog was. Het realisme bestaat uit perspectivische  lijnen, lichte en donkere vlekken, maar het blijft een plat vlak. Om dat te benadrukken ging ik steeds meer herkenbare "plaatjes" tekenen. Scheurranden en teksten van advertenties of verpakkingen versterkten deze "leugen". Ik tekende die plaatjes zo exact mogelijk, behoorlijk cool dus. 
Maar deze manier van tekenen en schilderen is tegelijkertijd "lekker", het is meditatief, verslavend en ...de geest kan waaien. Het verschil met het originele plaatje was nauwelijks zichtbaar. Het riep bewondering op bij het publiek. Iedereen zei: "Net Echt" ! Die bewondering voor het "niet echte" fascineert me nog steeds.
Met de schilderijen van uitgeklapte doosjes ga ik nog een stap verder. Ik verbeeld op het platte doek een silhouet, ontworpen om ruimtelijk te worden, vaak met afbeeldingen die realistisch, en dus ruimtelijk zijn op dat platte vlak: een parkiet, een bloem, een paard of een leeuw.. Zo'n gevouwen en dus ruimtelijk doosje laat dan altijd maar 3 zijden zien. Ik laat het beeld zien zoals het ooit op de tekentafel lag.
Wat betreft die enge leeuw. Ja ik kopieer doelbewust. Maar ik schilder die enge leeuw wel degelijk zelf. In dit geval zelfs twee keer ! Op het  echte doosje staat de leeuwenkop alleen op de voorzijde van de verpakking. Ik heb die enge leeuw gedubbeld  en dan ook nog gespiegeld. Ik kopieer dus niet alleen de afbeelding maar ook mezelf. En dat is ook wel een verwijzing naar icoonschilders of striptekenaars die telkens maar weer datzelfde beeld schilderen of tekenen. 
Overigens maak ik nooit een exacte kopie van een afbeelding. Ik laat ook alle beeldruis weg, geen vouwlijnen of beduimeling. Alle overbodigheid op het voorbeeld  vermijd ik. Geen vouwlijnen, geen tè kleine letters en altijd mooie vlakke kleurvlakken.  In een aantal opdrachten heb ik zelf de afbeeldingen ontworpen. Maar de keuze van de doosjes in mijn vrije werk wil ik bewust kiezen uit het assortiment van de supermarkt.

Ben je als mens beter af als je goed kunt tekenen?

Huh ? ...Een nogal suggestieve vraag met een simpel antwoord. Ja / Nee / Weet Niet.

Er schijnen wel oorzaken te zijn waarom iemand goed kan tekenen. 
Ik ben geboren met een lui linkeroog en zie daarmee maar zo'n 10%. Dat is lastig, zo zijn 3D films aan mij niet besteed. 
Onlangs las ik een artikel waarin werd aangetoond dat veel kunstenaars juist door het luie oog de realiteit beter kunnen overbrengen op het platte vlak, zie deze link.

Website Arno Arts